Coraz więcej dzieci ma krótkowzroczność. Wpływ na nią mają uwarunkowania genetyczne, ale również tryb życia. Dzieci coraz mniej bawią się na zewnątrz, a coraz więcej korzystają z urządzeń elektronicznych. To sprzyja powstawaniu krótkowzroczności u dzieci.
Z tych powodów do roku 2050, połowa ludności świata będzie krótkowidzami.
Nie tylko dlatego chcemy zatrzymać postęp krótkowzroczności u dzieci, żeby okulary były estetyczne (cieńsze), ale z wiekiem mogą pojawić się takie choroby jak: zaćma, jaskra, AMD (zwyrodnienie plamki żółtej), odwarstwienie siatkówki i inne. Niektóre z nich są nieuleczalne i prowadzą do ślepoty. Im większa wada wzroku, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia tych chorób. Niekorygowana wada powoduje gorsze widzenie, jak również bóle głowy oraz karku. W badaniach udowodniono również, że niewykryta wada wzroku w wieku szkolnym hamuje postępy dziecka oraz utrudnia koncentrację.
Krótkowzroczności u dzieci nie można wyleczyć, ale można ją skutecznie ograniczyć. |
Metody kontrolowania krótkowzroczności
Aktualnie dostępne są różne metody spowolnienia krótkowzroczności. Nie wszystkie dają tak samo dobre efekty. Nie wszystkie są również neutralne dla organizmu. Poniżej ogólny podział metod:
- Terapie farmakologiczne (atropinizacja).
- Korekcja okularowa (specjalne konstrukcje szkieł).
- Korekcja soczewkami kontaktowymi (specjalne konstrukcje lub ortokorekcja).
- Terapia behawioralna, terapia widzenia.
- Terapie łączone – dwie metody stosowane jednocześnie.
Zwykłe okulary wg recepty nie spowalniają postępu krótkowzroczności, ale… niepełna korekcja ją przyspiesza. |
Specjalna konstrukcja okularowa
Im wcześniej zastosujemy spowolnienie postępu krótkowzroczności u dzieci, tym mniejsza będzie ostateczna korekcja. Niepodejmowanie żadnego działania wpływa na niekorzyść dziecka. W wieku 18-21 lat człowiek przestaje rosnąć i wtedy ustaje wzrost krótkowzroczności spowodowany wydłużaniem się oka.
Najmniej inwazyjną i najłatwiejszą do stosowania metodą na spowolnienie krótkowzroczności jest korygowanie myopii specjalnymi soczewkami okularowymi – są proste w zastosowaniu, nie powodują szkodliwych skutków ubocznych i są dobrze akceptowane i tolerowane przez pacjentów.
Firmy, takie jak Zeiss czy Hoya od ponad 10 lat pracują nad metodami zatrzymania tej wady i niedawno wprowadziły na rynek szkła okularowe, które hamują jej postęp o ok. 60%.
ZEISS MyoCare – to nowa, klinicznie sprawdzona, dająca rezultaty konstrukcja soczewek okularowych w leczeniu krótkowzroczności. Polega na rozogniskowaniu zewnętrznych części soczewki okularowej, we wszystkich kierunkach spojrzenia. Bazą soczewki jest korekcja przepisana przez okulistę. W centrum soczewki jest standardowa przejrzysta powierzchnia o średnicy 7 lub 9 mm. Dookoła niej występują w określonych odstępach pierścienie o mocy +4,6D lub +3,8D.
Zeiss MyoCare występują w dwóch odmianach, dla dzieci do 9 lat i od 10 lat. Różnią się średnicą wewnętrznej części przejrzystej i mocą pierścieni. Starsze dzieci mają wewnętrzny obszar większy i wynosi on 9 mm średnicy. Natomiast pierścienie mają mniejszą moc u tych dzieci – wynosi 3,8 Dptr.
Efekty zależą również od sumiennego noszenia okularów.
Co jeszcze możemy zrobić, by spowolnić krótkowzroczność u dzieci.
Międzynarodowy Instytut Krótkowzroczności zaleca wszystkim dzieciom:
- spędzać więcej czasu na świeżym powietrzu, aby utrzymać zdrową emmetropizację czyli samoistne zmniejszanie się wady wzroku (chodzi o nadwzroczność, która występuje u najmłodszych dzieci) w pierwszych 8-9 latach życia, a następnie niepowstawanie krótkowzroczności.
- Ograniczyć czas spędzony z ekranem i smartfonem, do maksymalnie dwóch godzin dziennie.
- Dla dzieci, zaliczonych do grupy szczególnego ryzyka krótkowzroczności (rodzice z krótkowzrocznością), ważne jest monitorowanie postępu wady. Jeden rodzic z krótkowzrocznością podnosi ryzyko przeniesienia tej wady na dziecko, ale jeśli obydwoje rodziców ją posiada, to krótkowzroczność u dziecka jest prawie pewna.
Krótkowzroczność może zacząć rozwijać się już u przedszkolaków! Jej postęp może być bardzo szybki, a jej objawy mogą być niezauważone przez rodziców. |
Oznaki ostrzegawcze u dziecka z krótkowzrocznością:
• przybliżanie się do telewizora lub monitora,
• trzymanie blisko oczu książki,
• bóle głowy, zmęczenie oczu,
• mrużenie oczu przy patrzeniu w dal,
• pocieranie oczu,
• problemy z koncentracją, a w konsekwencji z nauką,
• nadmierna nerwowość,
• obracanie głową tak, by czytać jednym okiem,
• jedno oko „ucieka” (chwilowy zez),
• nie poznaje ludzi z większej odległości.
Więcej w Salonie Optycznym Wrzos dla Dzieci – Lublin, ul. Kozia 3
tel. 571 925 989