Coraz więcej dzieci ma krótkowzroczność. Wpływ na nią mają uwarunkowania genetyczne, ale również tryb życia. Dzieci coraz mniej bawią się na zewnątrz, a coraz więcej korzystają z urządzeń elektronicznych. To sprzyja powstawaniu krótkowzroczności u dzieci.
Z tych powodów do roku 2050, połowa ludności świata będzie krótkowidzami.

Nie tylko dlatego chcemy zatrzymać postęp krótkowzroczności u dzieci, żeby okulary były estetyczne (cieńsze), ale z wiekiem mogą pojawić się takie choroby jak: zaćma, jaskra, AMD (zwyrodnienie plamki żółtej), odwarstwienie siatkówki i inne. Niektóre z nich są nieuleczalne i prowadzą do ślepoty. Im większa wada wzroku, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia tych chorób. Niekorygowana wada powoduje gorsze widzenie, jak również bóle głowy oraz karku. W badaniach udowodniono również, że niewykryta wada wzroku w wieku szkolnym hamuje postępy dziecka oraz utrudnia koncentrację.

Krótkowzroczności u dzieci nie można wyleczyć, ale można ją skutecznie ograniczyć.

 

Metody kontrolowania krótkowzroczności

Aktualnie dostępne są różne metody spowolnienia krótkowzroczności. Nie wszystkie dają tak samo dobre efekty. Nie wszystkie są również neutralne dla organizmu. Poniżej ogólny podział metod:

  • Terapie farmakologiczne (atropinizacja).
  • Korekcja okularowa (specjalne konstrukcje szkieł).
  • Korekcja soczewkami kontaktowymi (specjalne konstrukcje lub ortokorekcja).
  • Terapia behawioralna, terapia widzenia.
  • Terapie łączone – dwie metody stosowane jednocześnie.

Zwykłe okulary wg recepty nie spowalniają postępu krótkowzroczności,

ale… niepełna korekcja ją przyspiesza.

Specjalna konstrukcja okularowa

Im wcześniej zastosujemy spowolnienie postępu krótkowzroczności u dzieci, tym mniejsza będzie ostateczna korekcja. Niepodejmowanie żadnego działania wpływa na niekorzyść dziecka. W wieku 18-21 lat człowiek przestaje rosnąć i wtedy ustaje wzrost krótkowzroczności spowodowany wydłużaniem się oka.
Najmniej inwazyjną i najłatwiejszą do stosowania metodą na spowolnienie krótkowzroczności jest korygowanie myopii specjalnymi soczewkami okularowymi – są proste w zastosowaniu, nie powodują szkodliwych skutków ubocznych i są dobrze akceptowane i tolerowane przez pacjentów.
Firmy, takie jak Zeiss czy Hoya od ponad 10 lat pracują nad metodami zatrzymania tej wady i niedawno wprowadziły na rynek szkła okularowe, które hamują jej postęp o ok. 60%.
ZEISS MyoCare – to nowa, klinicznie sprawdzona, dająca rezultaty konstrukcja soczewek okularowych w leczeniu krótkowzroczności. Polega na rozogniskowaniu zewnętrznych części soczewki okularowej, we wszystkich kierunkach spojrzenia. Bazą soczewki jest korekcja przepisana przez okulistę. W centrum soczewki jest standardowa przejrzysta powierzchnia o średnicy 7 lub 9 mm. Dookoła niej występują w określonych odstępach pierścienie o mocy +4,6D lub +3,8D.

Zeiss MyoCare występują w dwóch odmianach, dla dzieci do 9 lat i od 10 lat. Różnią się średnicą wewnętrznej części przejrzystej i mocą pierścieni. Starsze dzieci mają wewnętrzny obszar większy i wynosi on 9 mm średnicy. Natomiast pierścienie mają mniejszą moc u tych dzieci – wynosi 3,8 Dptr.
Efekty zależą również od sumiennego noszenia okularów.

 

Co jeszcze możemy zrobić, by spowolnić krótkowzroczność u dzieci.

Międzynarodowy Instytut Krótkowzroczności zaleca wszystkim dzieciom:

  • spędzać więcej czasu na świeżym powietrzu, aby utrzymać zdrową emmetropizację czyli samoistne zmniejszanie się wady wzroku (chodzi o nadwzroczność, która występuje u najmłodszych dzieci) w pierwszych 8-9 latach życia, a następnie niepowstawanie krótkowzroczności.
  • Ograniczyć czas spędzony z ekranem i smartfonem, do maksymalnie dwóch godzin dziennie.
  • Dla dzieci, zaliczonych do grupy szczególnego ryzyka krótkowzroczności (rodzice z krótkowzrocznością), ważne jest monitorowanie postępu wady. Jeden rodzic z krótkowzrocznością podnosi ryzyko przeniesienia tej wady na dziecko, ale jeśli obydwoje rodziców ją posiada, to krótkowzroczność u dziecka jest prawie pewna.
Krótkowzroczność może zacząć rozwijać się już u przedszkolaków!
Jej postęp może być bardzo szybki, a jej objawy mogą być niezauważone przez rodziców.

Oznaki ostrzegawcze u dziecka z krótkowzrocznością:

• przybliżanie się do telewizora lub monitora,
• trzymanie blisko oczu książki,
• bóle głowy, zmęczenie oczu,
• mrużenie oczu przy patrzeniu w dal,
• pocieranie oczu,
• problemy z koncentracją, a w konsekwencji z nauką,
nadmierna nerwowość,
• obracanie głową tak, by czytać jednym okiem,
• jedno oko „ucieka” (chwilowy zez),
• nie poznaje ludzi z większej odległości.

 

Więcej w Salonie Optycznym Wrzos dla Dzieci – Lublin, ul. Kozia 3

tel. 571 925 989